وقتی رفت غبار نشست رو رویاهای اطلسی
دیگه هیچ کسی نشد عاشق چشمان کسی



کاش بشینیم پای صحبت اونا که بی کسن
اگه درد دل  کنن  به  آرزوشون  می رسن

کاش تو عصری که همش سنگیه و آهنیه
بگیم از چیزایی که خوبه ولی رفتنیه

کاش هنوز دیر نشده قدر هم و خوب بدونیم
نکنه دیر بشه تا ابد پشیمون بمونیم

کاش این یه جمله هیچ موقع زیادمون نره
 آدمی چه خوب باشه چه بد باشه مسافره

تو گم شدی دوباره
قصم دادم خدا رو به ماه و به ستاره
به چشمایی که هر شب اسیر انتظاره
به اون بنفشه هایی که مخصوص بهاره
دنیا کوچیک بود اما تو گم شدی دوباره

اینم یه عکس از عروسی لیلا فروهر